

พระปิดตา พระอาจารย์ปาล วัดเขาอ้อ พัทลุง
พระปิดตาพระอาจารย์ปาล วัดเขาอ้อ พระปิดตาเจ้าสำนักเขาอ้อ |
พระครูปาล ปาลธัมโม (อาจารย์ปาล) ชาตะ ปี 2435 มรณภาพปี 2521 ศิริอายุ 91 พรรษา ท่านเป็นชาว อ.ระโนด จ.สงขลา บวชเรียนกับพระอาจารย์ทองเฒ่า วัดเขาอ้อ ตั้งแต่เป็นเณร จนบรรพชาเป็นภิกษุเมื่อปี 2455 เป็นเจ้าอาวาสวัดเขาอ้อ ปี 2472 สืบต่อจากพระอาจารย์ทองเฒ่า ถือว่าท่านเป็นศิษย์เอกพุทธาคมจากพระอาจารย์ทองเฒ่า รูปหนึ่ง ท่านศึกษาวิชาสายเขาอ้อร่วมสำนักเดียวกันกับพระอาจารย์เอียด วัดดอนศาลา แต่อ่อนอาวุโสกว่า 5 พรรษา สมัยนั้น พระอาจารย์เอียดได้รับความเคารพนับถือจากชาวบ้านมาก เนื่องจากมีสมณะเพศสำรวจกายวาจา พูดน้อยแต่เป็นจริง จนเชื่อกันว่า ท่านมีวาจาสิทธิ์ พระอาจารย์เอียดจะให้ความรักเอ็นดูพระอาจารย์ปาล(ศิษย์ผู้น้อง)มาก แม้พระบางรูปจะไม่ชอบพระอาจารย์ปาล แต่ก็ไม่กล้าที่จะตำหนิติเตียน เนื่องจากเกรงกลัวและเกรงใจพระอาจารย์เอียด แม้จะมีเสียงครหานินทาเรื่องใดๆ พระอาจารย์เอียดก็มักจะออกหน้าปกป้องพระอาจารย์ปาลเสมอๆ จวบจนพระอาจารย์เอียดมรณภาพในปี 2491 พระภิกษุรูปนั้นจึงได้เริ่มหาเรื่องกับพระอาจารย์ปาลแต่ก็ไม่อาจทำอะไรท่านได้ สุดท้ายยังร้องเรียนพระผู้ใหญ่ท่านหนึ่งถึงขนาดว่าท่านฉันเหล้า ให้จับสึก แต่สุดท้ายพระผู้ใหญ่ท่านนั้นเมื่อมาพบท่านกลับต้องกราบขอถวายตัวเป็นศิษย์ท่านเสียอีก สำหรับประวัติพระอาจารย์ปาล ปาลธัมโม นั้น ไม่ค่อยจะมีหลักฐานเป็นลาย ลักษณ์อักษรให้อ้างถึงได้มากนัก เนื่องจากพระอาจารย์ปาลท่านเป็นพระที่หนักไปในทางสันโดษ ชอบอยู่เงียบๆ ไม่ค่อยสุงสิงกับสังคมภายนอก ประกอบกับการบันทึกหลักฐานในสมัยท่านยังไม่แพร่หลายมากนัก และที่สำคัญตัวท่านไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับหลักฐานทางบ้านเมืองมากนัก กล่าวคือไม่เข้าสู่ระบบการปกครองของคณะสงฆ์ จากคำบอกเล่าของคุณตามงคล ซึ่งมีศักดิ์เป็นญาติใกล้ชิดกับพระอาจารย์ท่านปาล ได้ให้ข้อมูลเกี่ยวกับประวัติพระอาจารย์ปาลมาว่า บรรพบุรุษของพระอาจารย์ปาลเป็นชาวระโนด จังหวัดสงขลา ที่อพยพมาตั้งถิ่นฐานใหม่ที่บริเวณบ้านเขาอ้อ แต่ก็ไม่แน่ใจว่าพระอาจารย์ปาลท่านมาเกิดที่เขาอ้อ หรือเกิดที่ระโนดแล้วอพยพตามครอบครัวมา แต่ว่าแม้จะเกิดที่ระโนด ก็คงจะมาตั้งแต่เล็กๆ อย่างน้อยก็ก่อนจะเข้าโรงเรียน พระอาจารย์ปาลเป็นญาติกับพระอาจารย์ทองเฒ่า ส่วนจะเป็นญาติใกล้ชิดกันแค่ไหนก็ไม่สามารถระบุได้ แต่ก็เข้าใจว่าใกล้ชิดกันพอสมควร เพราะพระอาจารย์ทองเฒ่าก็มีพื้นเพเดิมเป็นชาวระโนดเช่นกัน ครอบครัวของพระอาจารย์ปาลคงจะใกล้ชิดและเคารพนับถือพระอาจารย์ทองเฒ่ามาก ด้วยเหตุนี้ เมื่อพระอาจารย์ปาลมีอายุพอที่จะเรียนหนังสือได้ พ่อแม่จึงได้พาไปฝากให้อยู่ศึกษาเล่าเรียนในสำนักวัดเขาอ้อ ซึ่งสมัยนั้นเป็นสำนักใหญ่และสำคัญที่สุดในละแวกนั้น มีลูกศิษย์มากมาย พระอาจารย์ปาลอยู่ที่สำนักวัดเขาอ้อจนกระทั่งชราภาพ พระอาจารย์ศรีเงิน อาภาธโร รองเจ้าอาวาสวัดดอนศาลา ซึ่งเป็นศิษย์เอกฝ่ายบรรพชิตของท่านได้นิมนต์ท่านมาอยู่ที่วัดดอนศาลา เพื่อจะดูแลปรนนิบัติรับใช้ พระอาจารย์ปาลอยู่ที่วัดดอนศาลาหลายปี จนกระทั่งเข้าสู่ภาวะเกือบจะสุดท้ายแห่งชีวิต ท่านทราบวาระของตัวเอง จึงขอให้ศิษย์นำกลับไปที่วัดเขาอ้ออีกครั้ง เพื่อที่จะกลับไปมรณภาพที่สำนักวัดเขาอ้อ เหมือนกับเจ้าสำนักรูปก่อนๆ คณะศิษย์เห็นใจ สนองตอบความต้องการของท่าน นำท่านกลับไปอยู่ที่วัดเขาอ้อ พระอาจารย์ปาลกลับไปอยู่ที่วัดเขาอ้อในสภาพอาพาธหนักด้วยโรคชราไม่ถึงสองเดือน ก็ถึงแก่มรณภาพ ในวันที่ท่านมรณภาพ ในกุฏิมีเงินไม่กี่บาท ไม่มีเครื่องอำนวยความสะดวกใดๆ ไม่ว่าจะเป็น ตู้เย็น ทีวี ฯลฯ แต่ในงานศพท่าน ศิษย์ที่เคารพนับถือต่างบอกกันปากต่อปาก นำข้าวของเครื่องใช้ ข้าวสาร ฯ มาช่วยงานจนมากมายเหลือใช้กินกันไม่หมด แม้หนังตะลุงที่มีชื่อเสียงในสมัยนั้นยังมาช่วยงาน แสดงให้เห็นถึงบารมีของท่านได้เป็นอย่างดี แม้ท่านมรณภาพ ความศักดิ์สิทธิ์ก็ยังคงอยู่ จะเห็นได้จากรูปหล่อ(บูชา)ท่าน ยังมีศิษย์นำเหล้าไปถวายอยู่เนืองๆ ลูกศิษย์ชอบบนบานท่านด้วยเหล้าและก๋วยเตี๋ยวผัด การสร้างวัตถุมงคล พระอาจารย์ปาล ปาลธัมโม เป็นศิษย์พระอาจารย์ทองเฒ่าเป็นเจ้าอาวาสวัดเขาอ้อตอนปี2472 เริ่มสร้างวัตถุมงคลตั้งแต่ปี พ.ศ.2472 - 2519 ระยะแรกสร้างที่วัดเขาอ้อ แต่หลังปี พ.ศ.2503 ท่านได้ย้ายไปอยู่ที่วัดดอนศาลา ระยะหลังจึงสร้างที่วัดดอนศาลา วัตถุมงคลที่สร้างมีดังต่อไปนี้ 4.1 พระปิดตามหาลาภ มหาอุด สร้างด้วยโลหะผสม ตะกั่ว เงินยวง ผงมหาว่านเคลือบครั่ง 4.2 พระกลีบบัว เนื้อโลหะผสม ปรอท เงินยวง 4.3 พระกลีบบัว เนื้อผงผสมว่าน สร้างที่วัดเขาอ้อ พ.ศ. 2500 และ สร้างที่วัดดอนศาลา เมื่อปี พ.ศ. 2511 4.4 เหรียญรุ่นแรก พ.ศ. 2519 สร้างด้วยเนื้อเงิน และ ทองแดง 4.5 ตะกรุดเนื้อตะกั่ว มี 1 ดอก 3 ดอก 5 ดอก 7 ดอก และ 16 ดอก ฯลฯ 4.6 ลูกอม สร้างด้วยลูกดีควาย ลูกสวาท ลูกอมปรอท เงินยวง ฯลฯ 4.7 แหวนพิรอด เนื้อโลหะผสม ท่านเริ่มสร้างวัตถุมงคลตั้งแต่ปี 2472 จนถึงปี 2519 มีระยะห่างกันถึง 47 ปี ดังนั้นวัตถุมงคลยุที่สร้างตั้งแต่คแรก จนถึงยุคสุดท้ายจึงมีจำนวนมาก วัตถุมงคลเครื่องรางพระเครื่อง ยุคแรกและยุคท้ายจะแตกต่างกันมาก ในเรื่องของความเก่า ยุคแรกๆนั้นว่ากันว่าท่านชอบสร้างเครื่องราง ชนิดต่างๆ ในส่วนของพระเครื่องประมาณปี2490 ท่านจึงเริ่มสร้างพระเครื่องพิมพ์ต่างๆ พระเครื่องที่ท่านสร้างมีมากมายหลากหลายพิมพ์ทรง ดังที่ได้กล่าวมาข้างต้นได้แก่ พิมพ์ปิดตา(มหาลาภ-มหาอุด) , หยดน้ำ(สมาธิ) , กลีบบัว(ประทานพร) , ยอดขุนพล ฯลฯ โดยปกติแล้วพระเกจิอาจารย์จังหวัดพัทลุงนิยมสร้างพระเครื่องกันราวๆปี2484-2485ซึ่งเป็นช่วงสงครามโลกครั้งที่2แต่ในช่วงนั้นพระอาจารย์ปาลท่านได้ช่วยศิษย์พี่ของท่านคือพระอาจารย์เอียด วัดดอนศาลา สร้างพระมหาว่านพระมหายันต์แล้ว พระเครื่องของท่านเองจึงเริ่มสร้างในช่วงที่พระอาจารย์เอียดมรณะภาพแล้ว (อาจารย์เอียดมรณะภาพปี2491) พระปิดตามีทั้ง เนื้อโลหะผสม ตะกั่ว ผงผสมว่าน ดิน แต่ที่ได้รับความนิยมมากที่สุดคือ พระปิดเนื้อโลหะผสม(ทองผสม) ปิดตามหาลาภ มหาอุตม์ พิมพ์ต่างๆ การสร้างใช้แม่พิมพ์แบบเบ้าขนมครก เทโลหะผสมที่เดือดจนหลอมเหลวจากด้านหลังไปด้านหน้า เอกลักษณ์คือพระจะร่องนิ้วใหญ่มีหลายขนาด ผิวพรรณมักจะเรียบสม่ำเสมอ มีร่องยอยการขัดแต่งด้านหลังและรอบๆองค์พระ เบ้าหนึ่งเบ้าเทพระได้หลายองค์ เมื่อเบ้าพังจึงเปลี่ยนใหม่ จึงเกิดพิมพ์ใหม่ พระมีหลายขนาด หลายพิมพ์มากๆ การพิจารณาดูจากศิลปะ และผิวพรรณ เนื้อหา จะไม่ห่างกันมาก โลหะมีอายุ มีสนิมธรรมชาติดูไม่ยากครับ องค์นี้พระเนื้อทองผสม ขนาดสูง 2.3ซม.กว้าง2.2ซม. ดูง่ายมากๆครับ พุทธคุณ เมตตามหานิยม โชคลาภ ค้าขาย สภาพ เป็นพระที่่านการใช้ ดูง่าย ราคา ติดต่สอบถาม |