

พระนางพญาพิมพ์ใหญ่ เข่าตรง กรุวัดนางพญา พิษณุโลก
ประวัติความเป็นมาของวัดยังไม่สามารถสรุปได้ว่าเป็นผู้ใดสร้าง
บ้างว่าเป็นพระมหาธรรมราชาที่ 1 สร้างให้แก่พระมเหสี บ้างว่าสมเด็จพระนเรศวรสร้างให้แก่พระพี่นาง ที่ไปเป็นตัวประกันที่เมืองพม่า
บ้างว่าเป็นพระมหาธรรมราชาที่ 1 สร้างให้แก่พระมเหสี บ้างว่าสมเด็จพระนเรศวรสร้างให้แก่พระพี่นาง ที่ไปเป็นตัวประกันที่เมืองพม่า
วัดนางพระยา หรือ วัดนางพญา ตั้งอยู่ตรงกลางระหว่างวัดพระศรีรัตนมหาธาตุ (วัดใหญ่ ) กับวัดราชบูรณะ โดยมีถนนกั้นไว้
การขุดพบพระพิมพ์
ในสมัยของ พระครูอนุโยคสาสนกิจ (รอด อิน.ทสโร ) เจ้าอาวาสวัดนางพญา ( เป็นเจ้าคณะแขวงอำเภอเมืองด้วย ) ประมาณปี พ.ศ. 2470 กว่า ๆ
พระเจดีย์ด้านตะวันออกใกล้ถนนใหญ่ในปัจจุบันได้พังลง เศษอิฐ,เศษปูน กระจัดกระจายไปทั่ว ท่านสมภาร
“ หลวงปู่รอด “ ให้พระ - เณร ชาวบ้านช่วยกันขนอิฐ เศษปูนเอาไปถมหลุมบ่อที่อยู่ในวัด การขนเศษอิฐ เศษปูน พบว่าในกองสิ่งหักพังนี้ มีพระพิมพ์อยู่ด้วย แต่คนสมัยนั้นไม่นิยมสะสมพระเครื่องมากนัก มีเพียงไม่กี่คนเอาติดมือกลับบ้านบ้างเท่านั้น ที่เหลือนำไปถมหลุมบ่อจนหมดสิ้น สภาพการพังทลายของเจดีย์พังเฉพาะส่วนกลางขึ้นไป ส่วนฐานยังคงอยู่
พ.ศ. 2485 สงครามโลกครั้งที่ 2 ทหารญี่ปุ่นเต็มไปหมดเกือบทุกจังหวัด พิษณุโลกญี่ปุ่นมาตั้งค่ายส่วนหนึ่ง
เพราะภัยสงคราม ระเบิดที่ถล่มทลายลงมาของพันธมิตรทำให้ พระสงฆ์ และประชาชน ต้องหลบภัยในหลุมหลบภัยตามวัด ตามบ้าน ที่พอจะให้คนเข้าไปอยู่ได้ 3 – 4 คน เป็นอย่างน้อย
หลุมหลบภัยของวัดนางพญาคือหลุมบ่อบริเวณสวนกล้วยที่เอาเศษอิฐ เศษปูน ไปถมนั่นเอง จากการขุดหลุมหลบภัยพบพระพิมพ์จำนวนหนึ่งปะปนกับเศษอิฐ เศษดินที่ขุดขึ้นมา และเพราะสงครามอันตรายทำให้ผู้คนแสวงหาสิ่งคุ้มครองตน พอเห็นพระก็รีบคว้าเก็บทันที การพบพระพิมพ์เป็นข่าวทำให้คนแห่มาขุดหากันใหญ่ ทางวัดก็ขุดหา พระเณรช่วยกัน เมื่อได้ก็นำมาให้สมภารเจ้าวัด ส่วนที่ชาวบ้านได้ก็เอากลับบ้านไป การขุดตะลุยจนทางวัดต้องขอให้เจ้าหน้าที่ตำรวจมาไล่เนื่องจากทำลายต้นไม้และที่ดินของวัดเสียหายมาก
การพบพระพิมพ์กรุวัดนางพญา เป็นด้วยเหตุฉะนี้
พระนางพญา กรุวัดนางพญา จังหวัดพิษณุโลก
พระนางพญากรุวัดนางพญา จังหวัดพิษณุโลกเป็นพระพิมพ์ที่มีศิลปะเรียบง่ายแต่สวยงาม ลักษณะรูปร่างเป็นเอกลักษณ์คือ รูปสามเหลี่ยม องค์พระประทับนั่งปางมารวิชัย พระหัตถ์ขวาพาดเข่าขวา พระหัตถ์ซ้ายวางพาดบนหน้าตัก การแบ่งพิมพ์พระนางพญาแบ่งตามขนาดขององค์พระและรายละเอียดที่เด่นในแต่ละพิมพ์ ดังนี้
1. พิมพ์เข่าโค้ง
2. พิมพ์เข่าตรง
3. พิมพ์เข่าตรงมือตกเข่า
4. พิมพ์อกนูนใหญ่
5. พิมพ์สังฆาฏิ
2. พิมพ์เข่าตรง
3. พิมพ์เข่าตรงมือตกเข่า
4. พิมพ์อกนูนใหญ่
5. พิมพ์สังฆาฏิ
6. พิมพ์เทวดา
7. พิมพ์อกนูนเล็ก
7. พิมพ์อกนูนเล็ก
พระนางพญา พระยอดนิยมของจังหวัดพิษณุโลก ผู้สัดทัดกรณีได้แบ่งออกเป็นกลุ่ม ๆ ได้เป็น 2 กลุ่ม ใหญ่ ๆดังนี้
- ชุดพิมพ์ใหญ่ มี พิมพ์เข่าโค้ง พิมพ์เข่าตรง พิมพ์เข่าตรงมือตกเข่า และพิมพ์อกนูนใหญ่
- ชุดพิมพ์เล็ก มี พิมพ์สังฆาฏิ พิมพ์ทรงเทวดา และพิมพ์อกนูนเล็ก
พระนางพญาทุกพิมพ์ เป็นพระที่ไม่ได้มีขอบปีกบังคับ โบราณท่านทำขอบ โดยเอาของมีคมตัดเอา ข้างขอบมีรอยครูดของเม็ดทรายเฉียงลง อนุโลมเรียกรอยข้างตัดนี้ว่า รอยตอกตัด เมื่อพระนางพญา มีขอบข้างเกิดจากการตัด ปีกจึงเอาแน่นอนตายตัวไม่ได้ อาจใหญ่หรือเล็กกว่าได้เล็กน้อย
สำหรับองค์นี้เป็นพิมพ์ใหญ่ เข่าตรง นิยมครับ
พุทธคุณ เมตตามหานิยม ค้าขาย แคล้วคลาดปลอดภัย
สภาพ สวย ดูง่าย
ราคา ติดต่อสอบถาม